Alnın var mıydı senin acıların sabitlendiği bir taçla çevrelenmiş
Vardı, de n’olur
Ve de
öptün onu sen
mayıstı, akşamdı
evlerine dönüyorlardı arka camlarında parıldayan güneşle arabalar
dudaklarında yosundan eller olarak kaldı gözlerim
Ve de
Evet, alnım vardı
geceleri kapanan çiçeklerdi seni düşündüklerim
hep karanlıkta geldin bizi görmeye
çarşaflar serilmeden önce gittin
Ve de
rakı kokuyordun
deniz dibine tutunmuş yosunlardı dudakların
sarhoş kelimelerin dalgalandırdığı
Ve de
Evet, bir alnım vardı
öptün onu sen
sanki yoktu hiçbir şeyden haberin
piçin tekiydin ya da…
28,03,20
nötr adamın tamburu 