YUMRUK

Unutulmuş sözün ağırlığı akılda durmaktadır
Ve o sözle ihanet edilir çok zaman
Unutmak bunun için vardır
Her gün geçilir oradan
Herkesin olan o boşluktan
Birbirine dokunmaya çalışan omuzları ayırır betondan evrilen çevik dikenler
Ve gözyaşı bombaların içinde bunun için vardır
Hatırlamakla başlar kavga
yumruğun sıkıldığını
Ve boşa gevşediğini parmakların
Her aşk başka bir aşka garezle başlar
Her aşk önceki öpüşmelerin hasatıdır
Her aşk boyundan büyük bir sözü unutmakla başlar
Bir tevbenin bozulduğunu duyar yedi kat gök kubbede yedi bin tanrı
Her aşk çaresiz bir tanrının kendini öldüremeyişiyle başlar…

FOÇA’ DA GÜNBATIMI

Muhsine Doğan’a…

Günlerin adamdan sayıldığı bir takvimde belki adın Perşembe
denize yakın evinde odadan odaya gezinmektesin
mutfak dolabının kapağını açtın
rakına göklerden bardak indirmektesin
kedi masanın altındaki alaca günde uyuyor
balkondaki sandalyeye oturuşuna göre deniz sol yanında
bir ada güneşin kuyruğuna yapışmış kendini geceden uzağa çekmekte
milyon balık
milyon pul
milyon parıltı
ah özgürlük
dönüştürülmüş yalnızlığım
tenha mabetlerde edilmiş unutulmuş duam
ilk cigarası paketin
ilk yudumu kadehin
sabahtan bu yana ilk kez  gördüğüm sevgili…